Oefentocht Zandvoort, Balk, Arnhem

Afgelopen maandag begonnen we aan onze zwaarste en meest serieuze oefentocht, die in drie dagen van Arnhem naar Zandvoort, Zandvoort naar Balk en van Balk terug naar Arnhem voerde. Nog enthousiaster gemaakt door de vele, gulle donaties en het leuke krantenartikel vertrokken wij vanuit Heteren. De eerste kilometers waren al meteen erg mooi, we reden over een dijk langs de uiterwaarden van de Rijn, met uitzicht op de stuwwal. De stuwwal loopt daarna (volgens mij) over in de Utrechtse Heuvelrug, wat ook weer mooie uitzichten opleverde. De rest van de tocht verliep eigenlijk vrij gemakkelijk, langs Driebergen, Utrecht, door Breukelen (dat wel mooi was) en een deel van Schiphol (dat echt lelijk was). Uiteindelijk trapten we verder naar Haarlem en al snel bereikten we het aangename strandhuisje in Zandvoort. Daar hebben we snel een paar kilo pasta gekookt. Om half tien besloten zwemliefhebbers Robben, Yoran en Victor nog even snel een verfrissende duik te nemen. Daarna daalde de zon in het water en kort daarop zakten ook onze oogleden.

Na wat gehannes met het opruimen van het huisje vertrokken wij, iets vertraagd. Vooral snelheidsduivel Joeri wilde de verloren tijd goed maken, maar de Haarlemse stoplichten dachten er anders over. Eindelijk verlost van de Haarlemse verkeershel kwamen wij op de troosteloze weg terecht die van Haarlem naar Amsterdam gaat. De nogal provisorische bevestiging van Yorans weekendtas (die hij met één snelbinderelastiek had vastgemaakt) heeft ons daar bezorgdheid en tijdsverlies opgeleverd. Zelf verheugde ik me van tevoren op de route door Amsterdam, maar we hebben maar weinig meegekregen van de mooie stad omdat tourfietsen daar veel concentratie vergt. Muiden, een dorp waar we later die dag doorheen fietsten, was juist wel weer opvallend mooi. Niet lang daarna kwamen we aan op het plateau van Flevoland. Terwijl ik dit stukje schrijf ben ik nog steeds blij dat we daar, op de schijnbaar eindeloze dijken, geen tegenwind hebben gehad. We zijn nog langs Bataviastad gekomen, maar omdat we geen tijd hadden om even lekker te shoppen stoomden we door naar de Ketelbrug. Wonderbaarlijk genoeg vonden we daar een route die maarliefst 8 kilometer korter was dan de vorige die we naar Balk gefietst hebben. Dit pad lag tussen de dijk en het water en met wind mee bereikten we zonder veel oponthoud Urk en vervolgens Lemmer. Lemmer-Balk was voor ons al bekend terrein en we waren dan ook redelijk vroeg bij het huisje. Familie van Robben die daar al zat had aangeboden om te koken en toen we aankwamen troffen wij heerlijk dampende borden pasta aan, dus familie van Robben: nog bedankt voor een heerlijke maaltijd! Om de Romereis enigszins te simuleren hebben Robben en Victor buiten in een tentje geslapen. Joeri en Yoran zijn gaan slapen in de boot die voor het huisje lag.

De laatste dag fietsten we terug naar Arnhem, maar omdat die tocht al een keer beschreven is valt er weinig over op te merken, behalve dat de wind-tegen richting Urk best vervelend was.
Met de kilometers die we de afgelopen dagen weer gemaakt hebben, begint de Romereis toch wel echt dichtbij te komen, en dat is maar goed ook! We hebben er zin in! Nogmaals bedankt voor alle geweldige donaties, tips en spullen die we hebben mogen lenen!