Dag 13, Verona - Montagnana

Dag 13
Verona - Montagnana

Ondanks de harde grond van het kasteel en de lekke matjes waar wij allen, behalve Victor, mee te kampen hebben, had iedereen goed geslapen.
Dag 13 was omgedoopt tot een halve 'rustdag'. Dat wil zeggen dat we de eerste helft van de dag onder de brandende zon door Verona kuierden en de tweede helft van de dag nog een kleine 60 kilometer gefietst hebben.
Toen we vanochtend rond een uur of 9 uit de tent kropen, scheen de zon al lekker. We hebben ons rustig vol gegeten aan het brood dat we in hadden geslagen terwijl we uit keken over het prachtige Verona.





Toen we voldaan waren, hebben we de fietsen bepakt en op de camping gestald, om vervolgens rustig naar de stad te lopen. Het leek Joeri uiteindelijk beter om zijn knie nog wat rust te geven, en dus hebben we hem op de camping achtergelaten. Omdat we bang waren dat hij zich zou vervelen hebben we ook de afwas laten staan. Daarna heeft hij zich kunnen vermaken met de op de camping aanwezige gitaar.
De rest van ons daalde de lange trappen af naar de stad, om vervolgens wat te bekijken bij daglicht. We hebben een aantal kerken (van buiten) bezichtigd, castel Vecchio bekeken en de huizen van Romeo en Julia gezien. Vooral het huis van Julia, de locatie van de beroemde balkonscene in shakespeares stuk, was een hele bezienswaardigheid. Vele stelletjes hadden dan ook op deze romantische plaats hun namen in het portaal geschreven om hun liefde te vereeuwigen. Zeer romantisch allemaal, maar daardoor ook heel druk! Na ons uitstapje deden we nog een trieste poging wat lunch in te slaan, maar we faalden hard. We konden de supermarkt niet vinden en kwamen er na een half uur zoeken achter dat het siësta was (lees: alles is gesloten). Uiteindelijk keerden we terug naar ons kasteel, waar we Joeri met de gitaar aantroffen. Na een korte inventarisatie vonden we uit dat onze lunch uit welgeteld tweeëneenhalve boterham zou bestaan, besmeerd met een klein beetje chocopasta en wat jam dat er toevallig op tafel stond. Niet echt iets om op te fietsen, maar gelukkig hadden we ieder nog twee bananen in ons rantsoen.
We vertrokken om drie uur uit Verona en om zes uur kwamen we aan in Montagnana. De route was ronduit saai, continu tussen de maïsvelden, maar eenmaal aangekomen werden we beloond met de mooie oude stadsmuur die om Montagnana staat.





Na even zoeken vonden we onze kampeerplek op een grasveld naast een jeugdherberg.
Het enige wat ons vandaag nog rest: lekker eten!

Met vriendelijke groet,

Robben Riksen


- Posted using BlogPress from my iDad