Dag 26: vertrek uit Rome
Aan alles komt een eind. Zo ook aan het goede. Dit is de dag dat we de prachtige plek, waarvoor wij zo hard hadden gewerkt, weer zouden verlaten. Wij zullen met de machine over alle meters vliegen die wij weken daarvoor in tegenovergestelde richting met spierkracht overwonnen!

Dit weergalmde in onze (Joeri’s, Robbens en Yorans) hoofden toen wij opstonden in het Romeinse appartement. Victor zou enkele dagen later met zijn ouders per auto naar huis terugkeren. Het was echter nog niet helemaal voorbij. Wij volgden alle tips van Victors vader en wij gingen derhalve langs een klein bakkertje waar we heerlijke broodjes kochten. Hierna bezochten wij Villa Farnesina (niet te verwarren met Villa Farnese), dat bekend staat om schitterende fresco’s aan de muur. De meest indrukwekkende, was de kamer waarin de muren zo getekend waren dat het leek alsof er helemaal geen muren waren en de vloer nog d

rie meter verder liep, en de buitenwereld uit een groots zestiende-eeuws landschap bestond! Nadat we hier enkele uren vertoefd hadden, zijn we wederom naar stazione Tèèèrmini geweest om nu eindelijk de treinkaartjes voor de fietsen rond te krijgen… Ik zal je de details besparen maar het komt erop neer dat het allemaal overbodig was, dat de Italianen zelf nauwelijks weten hoe het zit met hun treinkaartjes en dat we er in totaal vier kostbare Rome-uren aan verspild hebben…

Uiteindelijk waren wij toch gerustgesteld. Wij moesten echter weer terug naar het appartement, want het grote moment was daar! Nadat wij nog wat gegeten hadden gingen wij weer op weg voor een laatste rondje Rome: enkele foto’s bij het Colosseum en een laatste blik op het forum. Toen we aankwamen bij het

station waren wij ongeveer een uur te vroeg, dus hebben we nog wat rondgelopen, we hebben wat gratis ijsthee gehaald en Joeri heeft een souvenir gekocht. De trein had een half uur vertraging, zodoende hebben wij nog een half uur in de trein gezeten terwijl de fietsen en wijzelf al ingeladen waren. Op een gegeven moment sloten de deuren alsnog en waren wij op weg naar huis! Onze stoelen waren tevens onze slaapplaats, het waren er zes en tot ons genoegen hadden we nog maar één medereiziger: een vriendelijke Deen. Hij vertelde dat de conducteur hem had gezegd dat de trein maar liefst een uur of drie vertraging zou hebben! Waarom? Zelfs de conducteur kon het hem niet vertellen. Even later hadden we al snel boeiende gesprekken. Het gesprek ging zelfs een tijdje over de rol van het fascisme in Europa en dat ook nog eens in het Engels! Wat zijn we toch geleerd.

Ook is er uitgerekend hoeveel afstand we precies afgelegd hebben: 2009 kilometer! (dit is exclusief de afstand die we afgelegd hebben om naar de camping, super

markt, restaurant te komen of gewoon een lekker stukje om te rijden…) Het werd langzaam later en aangezien andere coupés volledig leeg waren besloot onze Deense reisgenoot daar over drie stoelen te gaan liggen om lekker te gaan slapen. Joeri ging ergens anders zitten om te lezen. Robben en ik kregen genoeg van ons boek en we probeerden de slaap te vatten, het was toch al bijna twaalf uur.