dag 6, Tübingen (D). Na regen komt zonneschijn

Allereerst excuses voor de nogal clichématige titel van dit bericht, maar ze past goed bij onze ervaringen van de afgelopen twee dagen. Zoals we eerder zeiden was gisteren een rustdag in Bruchsal. Het was een goed moment om terug te kijken op de eerste dagen van de tocht, om tot rust te komen en om te kijken of er nog iets te verbeteren viel aan de fietsen waardoor we nog gemakkelijker kilometers konden maken.

Over het algemeen waren we blij over hoe de eerste dagen, hoe de eerste 550 km waren verlopen. We hadden weliswaar de materiaalpech met Yoran's fiets, enkele (lichte) crashes, een verloren fietshelm en een enkel keertje omrijden te verduren gekregen, toch hebben we bijvoorbeeld geen lekke banden gekregen, zijn we niet verkeerd gereden en zijn we nog niet aangereden (maar dat proberen we dan ook te voorkomen).

Rond half negen 's ochtends zijn we rustig opgestaan om te kunnen genieten van een broodnodige day off. We hadden ons voorgenomen om tijdens de rustdag een nieuwe helm te kopen voor Yoran (gelukt), een betere route te plannen (gelukt) en om lekker uit te rusten (ook helemaal gelukt). We wisten dat het echt belangrijk was om juist op deze rustdag genoeg rust te krijgen, want na onze lange-afstandsavonturen werd het tijd om de bergen in te gaan. Onder het genot van een warm kopje thee hebben Robben en ik in onze vakantieboeken gelezen. Hij is bezig met het symposium van Plato, ik heb gisteren een hoofdstuk gelezen over de familie en jeugd van Ludwig Wittgenstein. Joeri en Yoran hebben in de regen een pingpongwedstrijd gehouden. We hebben niet heel lang kunnen lezen, want we moesten nog de was binnenhalen en dat soort saaiere dingen.


Later op de avond hebben we nog even pingpong gespeeld, en snel daarna gingen we naar bed. De hele nacht heeft het geregend, maar onze tentjes hebben zich kranig geweerd. Het wegkruipen in een warme slaapzak onder het getik van druppels op het tentdak heeft wel een zekere charme.

Toen de zon opkwam regende het nog sporadisch, dus hebben we vlug ingepakt en ontbeten om zo snel mogelijk weer op onze fietsen te zitten. Het bleek moeilijk om Bruchsal uit te komen, en het viel ook Robben op, die normaal feilloos navigeert: "Sorry sorry, ik heb het niet vandaag". Dit was niet helemaal waar, want de resterende 100km van de tocht van vandaag is volbracht zonder verkeerd te rijden.


Naarmate we dichter bij Tübingen kwamen werden de heuvels en klimmen steiler. Het landschap langs de rivier de Würm was mooi, maar later op de dag werd die herinnering alweer weggevaagd door nieuw natuurschoon in Nationalpark Schönbuch. Hans Reitsma, inmiddels binnen de groep bekend als "Hansje", noemt dit een van de mooiste delen van de route. Hansje zoekt z'n routes in ieder geval goed uit, op een dag zien we onderweg haast geen auto's.

Morgen moeten we weer flink klimmen, bijvoorbeeld de eerste echte berg, de Swabische Alp. Dat wordt leuk.

Welterusten iedereen, groeten vanuit het mooie Tübingen! Tot het volgende bericht!



- Posted using BlogPress from my dad